SEFA KOYUNCU

[Admin]

Sefa Koyuncu

3.YEN? GRUPLARI
>ÜÇÜNCÜ YEN? YAZILARI>>>
Yer:
?stanbul

Unvan:
Gazeteci-?âir ve yazar

Sektör:
Medya

E posta:
mavizaman@gmail.com

Web sitesi:
www.mavizaman.com
www.habernews.com

Gruplar:
http://groups.google.com/group/ucuncu-yeni-siiri

http://groups.google.com/group/KEAG
http://groups.google.com/group/aruz
http://groups.google.com/group/ucuncu-yeni-siirce

Blog:

http://sefakoyuncu.blogcu.com/

http://ucuncuyeni.blogcu.com/

Hakk?mda: Sefa KOYUNCU

Konya'n?n Ilg?n ilçesine ba?l? A?a?? Çi?il kasabas?nda do?du(1950) . Konya Karatay Lisesi ve Ankara M.Rü?tü Uzel Kimya Meslek okulunu bitirdi. Selçuk Üniversitesi Fen-Edebiyat Fakültesi Türk Dili ve Edebiyat? bölümünden mezun oldu*. SÜ E?itim Fakültesinden pedagojik formasyon ald?**.


Uzun y?llar, Etibank Seydi?ehir Alüminyum Tesisleri Ara?t?rma Laboratuvarlar?nda laborant ve teknisyen olarak çal??t?. Seydi?ehir Gazeteciler Cemiyeti ba?kanl??? yapt?.


Ermenilerle ilgili ara?t?rma dal?nda, ?iir ve kö?e yaz?s? dallar?nda ba?ar? ödülleri var.
Türkiye, Türkiye Pazar, Bâb?âli'de Sabah gazeteleleri ile a??rl?kl? olarak Anadolu gazete ve dergilerinde (Seydi?ehir Postas?, Yeni Meram) 20 y?l? a?k?n yazd?. Yazarl?k hayat?n? kültür ve sanat?n ba?kentinde devam ettirmek gâyesiyle, 2000 y?l?nda ?stanbul'a yerle?ti.

Bâb?âli Kültür Yay?nc?l???'nda (BKY) editörlük ve yay?n yönetmenli?i yapt?.

'Üçüncü Yeni: Ölçülü ?iir-Kurall? Nesir Hareketi'nin kurucusu; sar? bas?n kart? sâhibi ve Türkiye Yazarlar Birli?i (TYB) üyesidir.


.......
*Lisans tezini SÜ-Fen Edebiyat Fakültesi Türk Dili ve Edebiyat? bölüm ba?kan? Prof.Dr. Mustafa Özcan'?n dan??manl???nda; Yeni Adam ve Yedi Tepe dergilerinin kurucusu, ele?tirmen-yazar Hüsamettin Bozok'un edebî makaleleri üzerine yapt?.


**Edebiyat ö?retmenli?i uygulamas?n? Konya Cumhuriyet Lisesi'nde (Edebiyat ö?retmeni ?evket Çerçi'nin rehberli?inde) yapt? ancak ö?retmenli?e devam etmeyip, gazetecili?i tercih etti.


YAYINLANMI? ESERLER?:


Don Ki?ot Sendromu Ermeni Soyk?r?m? Komedyas?, (BKY) , 2001-?stanbul


Irak'da Kanl? ?afak/ ?iirler, (MaviWeb) -2004 ?stanbul

SEFA KOYUNCU

ÜÇÜNCÜ YEN? EDEB?YAT AKIMI

[/size]

[Admin]

AĞLARIM

Kalbi kırık babanın hâli içim burkutur,
Üzülen annelere dayanamam ağlarım.
Feryâdı çocukların yıkar beni korkutur,
Sızlayan gönüllere uzanamam, ağlarım!

Yuvasından uzakta gördüğüme yanarım,
Boynu bükük hastaya, yürek olur kanarım,
Aç bîilâc sokakta kalanla buz donarım,
Vermek ister bol para, kazanamam, ağlarım!

Ateş düşer şehidin hânesine kor olur,
Yetim kalan yavruya hayât elbet zor olur,
Ana baba kardeşin, eşin gözü mor olur,
Şehidlerle al kana boyanamam, ağlarım!

Görsem bir ihtiyârı çâresiz kıvranırken,
Bir genci büyüğüne kırıcı davranırken,
Dahası hayâsızca vurmaya kavranırken,
Sille tokat üstüne çullanamam, ağlarım!

Sevenin ayrılığı yüreğimi parçalar,
Bilirim hasret çeken gönül derinden yanar,
Dargın olan insana, koca dünyâ gelir dar,
Dil dökerim sulha, zor kullanamam, ağlarım!

Tembele tinerciye diyecek lâf bulamam,
Mâzereti yok bunun, beyinsizlik tastamam,
Teröre bölücüye hoşgörülü olamam,
Asker olup dağlara yollanamam, ağlarım!

Aklım almaz kapkaçı, cinâyeti vurgunu,
Bu zâlimler gâliba ahlâksızlık yorgunu,
Allah yapar ahrette, hesâbını sorgunu,
Câhilim, nasihâtte bulunamam, ağlarım!

Milletin emvâlini kim ediyorsa talan,
Dalavereci söyler adâlete de yalan,
Riyâsete memursa kim; falân ya da filân,
Yularına yapışıp yaylanamam, ağlarım!

Mal müsrifle pintide, para kirli eldeyken,
Adâlet terâzisi okka dirhem yeldeyken,
Şuurunu yitiren insanlık bu hâldeyken,
Bir koltuğa kurulup sallanamam, ağlarım!

Sefa Koyuncu

[Admin]

İstanbul

Seninleyim can oldukça bedende,
Can havliyle sarılmışım boynuna!
Öyle huzûr buldum öyle ki sende…
Kovsan gitmem girdim artık koynuna!

İhtişâmlı duruşunla hitâbın,
Silüetin bu gönlümü dağlayan!
Yakamozlu gökkuşağı mehtâbın,
Deryândaki raksı bana bağlayan!

Seni gördüm endâmına vuruldum,
Seyredeyim sakın kalkma yerinden!
Erenlerin sofrasına kuruldum,
Safâ buldum bir oh çektim derinden!

Kavuşmamız Feth-i mübîn zamânı,
Sendeyim ya gerisini neyleyim!
Vursun mehter coştursun bu cihânı,
Sen alkışla ben terennüm eyleyim!

Yeni bir çağ gözyaşını silişim,
Gülümseyen bakışların buğulu…
Çekti beni sevdiğini bilişim,
Dergâhına kavuşturan yol ulu!

İsteyenin mavi deniz gök kubbe,
Kalbim ancak sâhibine bendedir!
Hisarların gökdelenin bir habbe,
Benim gönlüm gözüm yalnız sendedir!

Ufkun iki yakasında martılar,
Güvercinler devamda aşk dersine.
Asırlardır ayaktadır bu çınar,
Hasret çeker yıllardır nal sesine!

Boğaziçi uğultusu enginin,
Eser ‘sevdâ gülümüz’den bir rüzgâr!
Alır beni çemberine sevginin,
Eyüp Fâtih Eminönü Üsküdâr!

Kıskanırım bakma öyle edâlı,
Salındıkça kesilmiyor akınlar...
Bir ben değil sana herkes sevdâlı;
İstanbul’sun her gönülde yerin var!

Seninleyim cansız kalsam bedende,
Can havliyle sarılmışım boynuna!
Öyle huzûr buldum öyle ki sende…
Kovsan gitmem sokulmuşum koynuna!

Sefa Koyuncu

[Admin]

AKLIM SENDE KALMASIN

Git görünme gözüme,
Ömrüm zindân olmasın…
Girme sakın özüme,
Gülen yüzün solmasın!

Kaptırmışım bu kalbi,
Uzanmaz sana elim…
Değil bildiğin gibi,
Uçurumda gazelim!

Bülbülüm bir kafeste,
Gül dalına konmuşum…
Aldığım her nefeste,
Terlemişim donmuşum!

Dünyam olsa da mezâr,
Sevdânın tahtındayım…
Çekebildiğim kadar,
Ağır yük altındayım!

Görmeyeyim bir daha,
Bana yan baktığını…
Davranıp da silâha,
Gönlüme aktığını!

Mecnûn etti beni yâr,
Başka leylâm olmasın…
Zâten yarım aklım var,
O da sende kalmasın!

Sefa Koyuncu
16 Şubat 2009 İstanbul

[Admin]

GÖLGEN BİLE KALMASIN


Çekip gittin âniden,
Buldun da bir bahâne…
Yıktın beni yeniden,
Vurdun yere, daha ne?

Nasıl inandım sana,
Küllenmişken hâtıran…
Döndün de yine bana,
Oldun hançer batıran!

Çalma kapımı asla,
Sende ahde vefa yok…
Nokta koydum bu fasla,
Yaşıyorum yine şok!

Git oynama benimle,
Oralarda bir yerde…
Kalbimle bedenimle,
Koydun başımı derde!

Ne istedin Sefa’dan,
Mecnûna çıktı adım…
Bıktım bunca cefâdan,
Bu defteri kapadım!

Anladım niyetini,
Alın beni almasın…
Al git silüetini,
Gölgen bile kalmasın!

Sefa Koyuncu-13 Mart 2009 İstanbul

[Admin]

BİR NUMARA ZANLISIN

Neden böyle bitmişim,
Soruyorum kendime…
Bir meçhûlde yitmişim,
Çekilmişim bendime!

Hayat dolu bir dünya,
Varken çevremde dönen…
Görmeden renkli rüya,
Mumum gittikçe sönen!

Sebebi bilinmiyor,
Diyecek olsa tenim…
Söylemek olsa da zor,
Aslını bilen benim!

Söz aramızda kalsın,
Biliyorsun ki sen de…
Zehirleyen bir dalsın,
Bir kansersin bedende!

Beynimde bir testere,
Durmaksızın ân be ân…
Sen, göstere göstere,
Beni kemirip duran!

Narkoz bile vermeden,
Kesiyor biçiyorsun!
Ömrüm sona ermeden,
Kanımı içiyorsun!

Esîrin oldum lâkin,
Kurtulmaktır emelim…
Besler isen bana kin,
İki yakanda elim!

Bir dikensin özümde,
Yüreğimde kanlısın…
Bil ki benim gözümde,
Bir numara zanlısın!

Sefa Koyuncu-15.3.2009 İstanbul